ادبیات

تبلیغاتی که تو این سالیان حول پدیده‌ای به نام «بهرام مشیری» توسط گروه‌های مختلف دست‌اندرکار انقلاب کور و ننگین ۵۷ انجام شده، نَه نشانه‌ی احترام و ارادت به یک استاد راستین، بلکه نشانه‌ی هبوط و استیصال این گروه‌هاست که به

آن زلزله‌ای که خانه را لرزاند یک‌شب، همه چیز را دگرگون کرد چون شعله، جهان خفته را سوزاند خاکستر صبح را پر از خون کرد او بود که شیشه‌های رنگین را از پنجره‌های دل، به خاک انداخت رخسار زنان و

هر وقت دلم برای ایران میگیرد آهنگ کهن دیارای داریوش را_ بی آنکه این روزها از داریوش اقبالی خوشم بیاید_ گوش میدهم و چشمهایم غرق اشک میشود و در دنیایی خیالی روبروی دماوند نفس عمیق میکشم و میخندم و راه

من این مردم را نمی شناسم مردمی که در چشم­هایشان به جای حیای آشنا، بی­شرمی بیگانه جا دارد. زبانشان را نمی فهمم زبانی که درعوض سخن شیرین، بار تلخ شعار گرفته است. این مردمی که پا را به تجاوز بر می­دارند و در سر نقشهٌ تهاجم دارند، از من دورند.

«پی نوشت: اپراتور» نوشته ونوس ترابی، رمانی درباره جنایت هواپیمای اوکراینی است که در سالگرد این واقعه توسط نشر باران سوئد منتشر شد. ونوس ترابی نویسنده جوان و توانایی است که به زودی بیشتر درباره اش خواهیم شنید. سبک نوشتن

اگر حال و حوصله خواندن داستان را دارید. خلاصه ای از حکایتی از کتاب یکی بود یکی نبود جمالزاده را برایتان انتخاب کرده ام که در اینجا میخوانید. جمالزاده با وجودیکه پدرش آخوند باسوادی بود اما در میان نوشته هایش

محمد علی جمالزاده استاد داستان نویسی مدرن فارسی است و از جمله نویسندگان بزرگی است که نسل جوان کمتر او را شناخته و نوشته های او را کمتر خوانده اند. او خاطرات زندگی خود از کودکی تا بزرگ سالی را

امروز که نام رهبر گروه حماس، محمود الزهار، را دیدم از روی کنجکاوی فرهنگ معین را نگاه کردم ببینم معنای کلمه زهار چیست: